donderdag 3 februari 2011

Horken en Heksen?

piptherapie.nl

Wie geïnteresseerd is in relaties, relatietherapie of het manvrouwgebeuren in het algemeen doet zichzelf misschien een plezier het boek 'Horken en Heksen' van Jeffry Wijnberg te lezen (ondertitel: de strijd tussen de sexen). Zijn provocatieve stelling: "Vrouwen hebben altijd gelijk. En mannen worstelen daarmee" leidt elk hoofdstuk opnieuw in. Of het nou om geld, sex of vrienden gaat. Niet alleen de mannen maar ook de vrouwen worstelen volop in dit boek. Op een komisch herkenbare, hoewel soms wat standaard-stereotype manier. De 'arrogante' grote stadsbewoner zal wellicht onwillekeurig denken dat dit met het 'provinciaalse' leven van de beschreven partners te maken en zichzelf gelukkig prijzen niet in zo'n door spruitjesgeur omgeven verstikkende relatie te zitten. Maar die gedachte heeft dan vooral met de aard van de voorbeelden te maken. Want man en vrouw gelijk zullen moeten erkennen dat er veel waarheid steekt in hoe Wijnberg de man-vrouw dynamieken schetst. Mannen en vrouwen zullen elkaar nooit begrijpen. En dat moet ook zo blijven stelt hij, want de strijd tussen de seksen is de brandstof van de romantiek. Maar wil de man ooit zijn zin krijgen, moet hij de toch al verloren strijd (want wanneer haal je als man nou ooit gelijk bij je vrouw? Precies!) staken en de vrouw haar biologisch voorbepaalde (is zij in de voortplanting immers niet de 'welwillende' ontvanger van de gift die de man zelf zonodig kwijt wil?), gelijk schenken. Vrouwen veranderen dan slechts in Heksen wanneer de zich niet-inlevende Hork van een man hen hun hun rechtmatige gelijk ontzegt. Maar erkent hij hun gelijk en gedraagt hij zich daarnaar (echter: nooit 100% want dat is de dood voor de romantiek) dan blijkt de vrouw inlevend en zachtaardig genoeg de man toch te gunnen wat hem gelukkig maakt. Dat is: waardering voor zijn daden, rust aan zijn hoofd, en sex. Gelijk krijgen van de man betekent voor de vrouw: ik wordt gehoord, gerespecteerd en begeerd door de ánder. Paradoxaal genoeg krijgt de man die de vrouw haar gelijk geeft uiteindelijk toch zijn zin en blijft hij zo het middelpunt in zijn eigen universum. En bepaalt de vrouw, door haar dringende behoefte gelijk te moéten halen bij de man, toch weer haar eigen waarde in relatie tot 'de ander'. Niks nieuws onder de zon. Dus er zal er in Wijnberg's verhaal wel veel waarheid zitten...:-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten